مثل اين بود كه او رفته بود به يك جايي كه نه زشتي و نه خوشگلي، نه عروسي و نه عزا، نه خنده و نه گريه، نه شادي و نه اندوه در آنجا وجود نداشت. او رفته بود به بهشت.
صادق هدايت-آبجي خانوم
پ.ن. هممم..حالا جداي از خود داستان ولي آبجي خانوم حقش بود بره بهشت... به نظرم آدمهاي زشت و بدبخت براي اينكه عدالت اجرا بشه بايد برن بهشت.(منو باش! عدالت! كودوم بهشت ؟! :)) )