(هنوز) چه چیزهایی که پیدا نمیشوند: نیچه در ستایشِ بکارت
عللِ فرسودگیِ اکتسابی و نه ارثی: [...] (۲) پیشرسیِ شهوانی: بلایی که بهویژه بر سرِ جوانانِ فرانسوی، و بیش از همه پاریسی میآید، که از «دبیرستانهایِ خود» بیرون میآیند، در حالی که از ریخت افتاده و آلودهاند، و هرگز خود را بارِ دیگر از غل و زنجیرِ کششهایِ ناپسند و پست رها نمیسازند، و با خویشتن رفتاری همواره با ریشخند و نیشخند دارند - اینان، به رغمِ همهیِ ظرافتِشان، غلامانی بیش نیستند (و در ضمن، در بیشترِ حالات، به همین زودی، نشانهای از انحطاطِ نژاد و خانواده، به مانندِ هرگونه حساسیتِ بیش از حد؛ و نیز واگیر و تأثیرِ محیط - اینکه اختیارِ خود را به دستِ محیط بسپاریم، خود انحطاطآور است).
عللِ فرسودگیِ اکتسابی و نه ارثی: [...] (۲) پیشرسیِ شهوانی: بلایی که بهویژه بر سرِ جوانانِ فرانسوی، و بیش از همه پاریسی میآید، که از «دبیرستانهایِ خود» بیرون میآیند، در حالی که از ریخت افتاده و آلودهاند، و هرگز خود را بارِ دیگر از غل و زنجیرِ کششهایِ ناپسند و پست رها نمیسازند، و با خویشتن رفتاری همواره با ریشخند و نیشخند دارند - اینان، به رغمِ همهیِ ظرافتِشان، غلامانی بیش نیستند (و در ضمن، در بیشترِ حالات، به همین زودی، نشانهای از انحطاطِ نژاد و خانواده، به مانندِ هرگونه حساسیتِ بیش از حد؛ و نیز واگیر و تأثیرِ محیط - اینکه اختیارِ خود را به دستِ محیط بسپاریم، خود انحطاطآور است).
فردریش نیچه، ارادهیِ قدرت، قطعهیِ ۴۹